- müdahil
- müdahil Intervenient m; intervenierend; JUR Nebenkläger m, -in f
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
Türkçe-Almanca sözlük. 2013.
müdahil — sf., esk., Ar. mudāḫil 1) Karışan 2) huk. Davaya müdahale eden Müdahil avukat … Çağatay Osmanlı Sözlük
MÜDAHİL — Dâhil olan. İçeri giren. El atan. Müdahale eden. Karışan … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
müdahil — Davaya katılan … Hukuk Sözlüğü
MÜDAHİLAN — (Müdahil. C.) Karışanlar. Müdahil olanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
MÜDAHİLÎN — (Müdahil. C.) Müdahil olanlar, karışanlar, dâhil olan kimseler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük